We hebben een week lang non-stop gereden in de 2024 BMW M3 (6-versnellingsbak handgeschakeld, achterwielaandrijving) en de M3 Competition xDrive (8-versnellingsbak M Steptronic) om de schakellogica, het lanceren, het synchroniseren van toeren en het dagelijks rijgedrag onder echte omstandigheden te beoordelen.
Beide auto’s maken gebruik van BMW’s S58 3.0-liter twin-turbo inline-zes. De standaard M3 met handgeschakelde versnellingsbak levert 473 pk en 406 lb-ft, en drijft de achterwielen aan via een 6-versnellingsbak met een mechanisch sperdif. De M3 Competition xDrive koppelt 503 pk en 479 lb-ft aan de 8-versnellingsbak M Steptronic en een actief M xDrive-systeem dat het koppel naar de achterwielen kan sturen of in 2WD kan gaan met DSC uit. We hebben 500 mijl aan stadsverkeer, een 120-mijl lange snelweglus en twee ritten door de bergen getest.
We hebben ook de acceleratie gemeten op een voorbereide ondergrond met een VBox bij 20°C op Michelin Pilot Sport 4S-banden (handgeschakeld op 19/20-inch stagger, Competition xDrive op identieke specificaties). Brandstof was ingesteld op 93 octaan; bandenspanning stond op 36/38 psi bij warme banden. Schakelstrategie: de Drivelogic van de 8-versnellingsbak is de maatstaf voor intelligentie. In D1 schakelt hij vroeg op en maskeert hij koppel; D2/D3 houdt de versnellingen langer vast en anticipeert op inhaalacties.
Schakel over naar S/M-modus en hij schakelt niet op bij het rode gebied in Drivelogic 3, maakt scherpe multi-versnellingsafdalingen en selecteert verhoudingen voorafgaand aan bochten—indrukwekkend vooruitziend op een snelle B-weg. De actie van de 6-versnellingsbak heeft een gemiddelde slag met een duidelijke gate en een iets rubberige cross-gate feel; het koppelingsgewicht is gematigd met een duidelijke aanhaakpunt. Hoge overbrengingen (de 2e versnelling loopt voorbij de 65 mph) dempen iets het gevoel van kracht in vergelijking met de automaat. Startgedrag: de launch control van de Competition xDrive is herhaalbaar en zonder drama.
De beste 0–60 was 3,0 seconden vlak en 11,1 bij 124 mph in de kwartmijl, met runs binnen een tiende na een korte afkoeling; het systeem bouwt druk schoon op en verdeelt koppel naar alle vier de wielen, zonder stuiteren. De handgeschakelde versie heeft geen formele launch control; de beste tijd die we haalden was 4,2 tot 60 en 12,3 bij 116. Het vereist een slip van 3.000–3.500 rpm en snelle maar progressieve koppelingsmodulatie—te veel gas veroorzaakt wielspin, te weinig zorgt voor een gebrek aan kracht door de lange eerste versnelling. Rev-matching: de Gear Shift Assistant van de handgeschakelde versie geeft precies een tikje bij het terugschakelen en kan in het M Setup-menu worden uitgeschakeld voor heel-en-teenschakelen.
In Sport en Sport Plus zijn de tikjes iets assertiever maar nooit overdreven; met deze functie uit, maakt de massa van het vliegwiel van de motor handmatige tikjes eenvoudig te timen. De automaat matcht perfect de toeren bij terugschakelen in S/M, met naadloze motorrem; in D ligt de nadruk op soepelheid. In de stad zijn de kruipfunctie van de automaat en het rijcomfort bij lage snelheden voorbeeldig, terwijl de handgeschakelde versie beschaafd is maar kan trillen als je onder de ~1.200 rpm draait in hogere versnellingen. Dagelijks rijgemak: in het verkeer is de 8-versnellingsbak de rustige metgezel—korte eerste versnelling, snelle schakelingen bij gedeeltelijk gas en 8e versnelling laat de toeren zakken tot ~1.700 rpm bij 70 mph voor rustig cruisen.
De handgeschakelde versie draait rond de ~2.000 rpm bij dezelfde snelheid, en de koppeling is vriendelijk genoeg voor stop-en-go ritten, hoewel vermoeidheid door congestie reëel is. Parkeermanoeuvres zijn soepeler met de automaat; de gaspedaalrespons in Sport Plus van de handgeschakelde versie kan schokkerig zijn bij lage snelheden. Over het algemeen is de 8-versnellingsbak M Steptronic de winnaar als het gaat om prestaties en gebruiksgemak—slimmere schakelstrategie, felle en consistente starts, en stressvrij dagelijks rijden. De 6-versnellingsbak biedt meer betrokkenheid: betere connectie bij het aaneengeschakelen van bochten en bevredigende controle met rev-match uit.
Regelmatige circuitbezoekers of vier-seizoensrijders zouden de Competition xDrive automaat moeten kiezen; puristen met kortere ritten zullen de karakter van de handgeschakelde versie waarderen ondanks de hogere overbrengingen.
