We hebben de 500 pk sterke Ford Mustang Dark Horse een volledige trackdag laten ondergaan om echte rondetijden, warmtemanagement en de respons van het chassis bij maximale belasting te meten. Dit is hoe hij presteerde in herhaalbare, gemeten tests.
Onze testauto was een 2024 Mustang Dark Horse met een Tremec 6-versnellingsbak, Torsen beperkte slipdifferentieel, MagneRide schokdempers en de standaard Pirelli P Zero PZ4 zomerbanden. De 5.0-liter Coyote V8 levert 500 pk en 418 lb-ft, met dubbele gaskleppen en een eindoverbrenging van 3.73. Het remsysteem bestaat uit Brembo remmen met 6 zuigers die 390 mm rotoren vooraan klemmen. Op onze weegschaal, met driekwart brandstof, woog hij 3.995 lb.
De test vond plaats op ons 2,2-mijl lange circuit (12 bochten, 110 ft hoogteverschil). De omgevingstemperatuur was 28°C, de tracktemperatuur 40°C, met een zijwind van 10-13 km/u. We gebruikten een 10 Hz GPS datalogger en een bandentemperatuurmeter. De koude druk was ingesteld op 2,3 bar vooraan en 2,2 bar achteraan, stabiliserend op 2,6/2,5 bar bij de derde ronde.
We reden in de Track-modus, met de ESC in Track, en later met de ESC volledig uit voor de vergelijking. Gemeten rondetijden: beste tijd 1:40,6, met consistente tijden tussen 1:40,9 en 1:41,4 over een sessie van zes ronden. De topsnelheid aan het einde van het rechte stuk was 220 km/u; remmen voor Bocht 1 (van 210 km/u) gaf herhaalbare 60-0 km/u equivalenten in 33-34 ft. Het rempedaal bleef stevig tijdens drie achtereenvolgende sessies van 20 minuten, hoewel er een branderige geur ontstond tijdens de laatste twee ronden van elke sessie.
We registreerden een constante 1,03 g op onze lange rechtse carousel, wat afnam tot 0,98 g toen de temperatuur van de voorbanden boven de 65°C kwam. De handlingbalans is neutraal met een lichte onderstuur bij het insturen, wat overgaat in een zachte rotatie halverwege de bocht met een geduldige gasrespons. De voorkant pakt het beste met een snelle maar lichte initiële input; overdrijven bij het insturen veroorzaakt onderstuur. MagneRide in Track beheert de verticale beweging mooi over de stoepranden, waardoor je stevig kunt accelereren zonder de achterkant te verstoren.
Met de ESC volledig uit is het overstuur bij het accelereren geleidelijk en gemakkelijk te corrigeren; in ESC Track laat het systeem nuttige slip toe voordat het ingrijpt. De stuurinspanningen bouwen natuurlijk op, hoewel het gevoel in het midden iets gedempt is vergeleken met de directe feedback zodra er druk op staat. De aandrijflijn en ergonomie ondersteunen snelle rondetijden. De Tremec heeft een korte en duidelijke schakelbeweging, en de 2-3 opschakeling bij 120 km/u is foutloos, zelfs onder laterale belasting.
De V8 trekt hard door tot 7.400 tpm met een schone, lineaire top, en de kortere eindoverbrenging houdt de auto in het krachtigere gebied tussen de 3e en 4e versnelling. De remmodulatie is uitstekend; trail-braking in langzamere secties is voorspelbaar. De olie piekte op 117°C en de koelvloeistof op 107°C; beide vereisten geen koeltijden buiten een enkele rustige ronde. De bandenslijtage was gelijkmatig, hoewel de buitenste schouders 5-7°F warmer waren dan de binnenkant, wat aangeeft dat de auto baat zou hebben bij meer voorwaartse camber voor langdurig rijden.
Over het geheel genomen is de Dark Horse direct klaar voor het circuit, met sterke remmen, consistente prestaties en toegankelijke limieten. Voor frequente evenementen raden we hogere temperatuur remblokken en vloeistof aan, een doel voor de voorwaartse camber van rond de –2.0°, en de plakkerigere bandenoptie indien beschikbaar. Rijders die scherpere insturing willen, moeten beginnen met uitlijning en bandupgrades voordat ze aan de ophangingsveranderingen gaan. Als een gebalanceerde, vertrouwenwekkende tool voor trackdays die ook als straatauto fungeert, voldoet hij overtuigend aan de verwachtingen.
