We hebben twee dagen door het San Rafael Swell in Utah gereden met een Defender 110 P400 om de belangrijkste punten voor off-road rijden te beoordelen: bodemvrijheid, 4WD-techniek, tractie-elektronica en hoe hij omgaat met stenen, kuilen, zand en modder onder echte trail-omstandigheden.
Onze testtruck was een 2024 Defender 110 P400 met de 3.0-liter mild-hybride lijnzes (395 pk, 406 lb-ft) en een 8-traps automaat. Hij was uitgerust met de tweeversnellingsbak, het configureerbare Terrain Response 2-systeem, luchtvering en het optionele actieve achterdifferentieel. In de Off-Road-stand biedt de Defender tot 29,2 centimeter bodemvrijheid, met fabriekshoeken van ongeveer 38° benadering, 28° breekhoek en 40° vertrek, plus een geclaimde doorwaaddiepte van 90 centimeter. De omstandigheden varieerden van een rotsachtige shelfweg tot een door de wind gevormde zandbak en modderige, diep geribbelde ranchbaan na een middagstorm.
We hadden twee volwassenen, bergingsuitrusting en een volle reserveband aan boord. De bandenspanning was ingesteld op 2,3 bar op de weg, verlaagd naar 1,8 bar voor rotsen en 1,4 bar voor zacht zand, waarna we ze weer oppompten met een onboard compressor. De omgevingstemperaturen varieerden van 11 tot 28°C, en we reden voornamelijk in de lage versnelling. De bodemvrijheid bleek praktisch bruikbaar in de echte wereld.
In Off-Road-stand kon de Defender 23 tot 25 centimeter diepe greppels overbruggen zonder dat de differentieelbehuizing geraakt werd, en we raakten alleen de voorkant van de skidplaat één keer toen we de scherpe rand opreden. De breekhoekbescherming is behoorlijk; de korte overhang helpt, en de onderplaat heeft lichte schrammen zonder problemen. De ClearSight grondzichtcamera vermindert de onzekerheid bij het oprijden van blinde shelfwegen of het navigeren tussen rotsen aanzienlijk. Het 4WD-systeem is een hoogtepunt.
De Auto-modus van Terrain Response 2 koos over het algemeen goed, maar Rock Crawl en Mud/Ruts boden een preciezere gasklepregeling en snellere tractiecontrole wanneer dat nodig was. Het vergrendelbare middendifferentieel schakelde naadloos in; het achterdifferentieel voorkwam slip op een klim over een offset rand waarbij het rechterachterwiel omhoog kwam. De lage versnelling biedt betrouwbare controle bij wandeltempo, en de Hill Descent Control is een van de best afgestelde—stil, soepel en consistent op een losse helling van 30%. Op gemengd terrein zorgt het kruisverbonden gevoel van de luchtvering ervoor dat de banden goed contact houden met een respectabele articulatie voor een onafhankelijke opstelling.
We stabiliseerden een zijhelling van 25° zonder overmatige beweging van het hoofd, en de besturing blijft nauwkeurig over gehakt gesteente. Het warmtebeheer was solide: na herhaalde klimtochten was er geen remgeur, en geen vervaging in de afdaalcontrole. De beperkende factor off-road is de keuze van banden; de 18-inch wielen van onze truck met all-terrain rubber deden het goed, maar trucks met 20-inch wielen verliezen aan zijwand en comfort over scherpe randen. Over het algemeen combineert de Defender 110 P400 een betekenisvolle bodemvrijheid, slimme lockers en goed afgestelde elektronica tot een zelfverzekerde, ongestoorde terreinmachine.
Als je vaak met rotsen werkt, raden we 18-inch wielen aan met LT all-terrain banden, en het toevoegen van bergingspunten en een upgrade van de voorste skidplaat. Voor kopers die lange ritten op de snelweg combineren met serieuze weekenden off-road, is dit een van de meest capabele en minst vermoeiende opties in het segment.
